İnfaz Hakimliği kapalı cezaevinden firar eden hükümlüyü Denetimli Serbestliğe ayırdı

Ülkemizde uygulanan yasalar uyarınca; kapalı ceza infaz kurumunda bulunan bir hükümlü firar ederse açık ceza infaz kurumuna ayrılma hakkı bulunmuyor. Açık ceza infaz kurumuna ayrılma hakkı olmayan bir hükümlü de doğal olarak denetimli serbestliğe ayrılamıyor.

Kapalı ceza infaz kurumunda cezasını infaz ederken sevk edildiği hastaneden firar ederek "kapalı ceza infaz kurumundan firar" suçunu işleyen bir hükümlünün denetimli serbestliğe ayrılma talebi infaz hakimliği tarafından kabul edildi.

İnfaz Hakimliğinin kararı tartışmaları beraberinde getirdi. İnfaz hakimliği kararında özetle şu bilgiler yer aldı:

Hükümlünün talebi doğrultusunda yapılan incelemede ... Ceza İnfaz Kurumu Müdürlüğü'nün yazısında her ne kadar hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılma şartlarını taşımaması nedeniyle denetimli serbestlik hükümlerinden faydalanamayacağını bildirmiş ise de;

Yargıtay 1. Ceza Dairesi'nin 07 Nisan 2023 tarihli 2023'e 1960 esas 2023'e 1792 karar Sayılı ilamında da "7242 sayılı Kanun'un 52 nci maddesi ile değişik 5275 sayılı Kanun'un Geçici 6. maddesinin 1 ve 3. fıkralarında "(1) 30 Şubat 2020 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından;

26 Eylül 2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun kasten öldürme suçları (TCK 81, 82 ve 83 maddeleri), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu (TCK 87/2-B maddesi), işkence suçu (TCK 94 ve 95 maddeleri), eziyet suçu (TCK 96 madde), cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (TCK 102, 103, 104 ve 105 maddeleri), özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçlar (TCK 132, 133, 134, 135, 136, 137 ve 138 maddeleri), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (TCK 188 maddesi) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12 Nisan 1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “1 yıl”lık süre, “3 yıl” olarak uygulanır.

(3) Birinci ve ikinci fıkra hükümleri, iyi halli olmak koşuluyla kapalı ceza infaz kurumlarında bulunan hükümlüler hakkında da uygulanır" şeklinde yapılan düzenleme ile yukarıda belirtilen usulün uygulanmasına istisna getirildiği, Buna göre, 30 Mart 2020 tarihinden önce işlenen suçlardan mahkum olunan cezaların denetimli serbestlik tedbiri uygulanarak infaz edilebilmesi için;

- Mahkum olunan cezaya esas suçun 5275 sayılı Kanun'un geçici 6. maddesinin birinci fıkrasında sayılan suçlar dışındaki suçlardan olması,

- Koşullu salıverilme tarihine 3 yıl veya daha az sürenin kalması, subjektif şartlardan,

- İyi halli olma,

-Hükümlün talep etmesi koşullarının gerçekleşmesinin gerekli ve yeterli olduğu, hükümlünün açık ceza infaz kurumuna ayrılması ya da ayrılma şartlarını taşımasının gerekmediği, zira; anılan Kanun'un geçici 6. maddesinin üçüncü fıkrasında, bahsi geçen maddenin birinci fıkra hükümlerinin, madde metninde istisna olarak belirtilen suçlar dışındaki suçlardan kapalı ceza infaz kurumunda bulunan hükümlüler hakkında da uygulanacağının belirtildiği," şeklindeki anlatımla belirtildiği üzere 30 Mart 2020 tarihinden önce işlenen ve istisnai suç kapsamında olmayan suçlar bakımından kapalı ceza infaz kurumunda infazı devam eden hükümlülerin de üç yıl denetimli serbestlik hakkından yararlanabileceği,

Hükümlü hakkında düzenlenen müddetnameye göre koşullu salıverilme tarihinin ... olduğu, infaz edilen cezanın suç tarihinin ... tarihinden önce olduğu, mahkum olduğu suçun 5275 sayılı yasanın geçici altıncı maddesinde sayılan istisna suçlardan olmadığı, hükümlünün infaz ediyor olduğu suçun türü ve tarihi dikkate alındığında 3 yıl denetimli serbestlikten yararlanma hakkının bulunduğu ve şartlı tahliye tarihine 3yıl veya daha az bir sürenin kalmış olduğu ve ... tarihli İdare ve Gözlem Kurulu (İGK) Başkanlığı Dönem Değerlendirme Kararı ile iyi halli olduğunun tespit edildiği anlaşılmaktadır.

Bu nedenlerle, hükümlünün yasal şartları taşıdığı dolayısıyla denetimli serbestlik tedbirinden faydalanabileceği sonucuna varılmış ve talebin kabulüne karar verilmiştir.