Organize Suç Örgütlerinin Denetim Hakkı, 7242 sayılı yasa
Organize suç örgütlerinin denetimli serbestlikden faydalanacağı süre hususunda uygulamada sorunlar yaşadığı haberleri tarafımıza ulaşmaktadır.
Editör: adalet.tv
11 Eylül 2020 - 14:10
Türk Ceza Kanunun 220. Maddesi kapsamında "Kanunun suç saydığı fiilleri işlemek amacıyla örgüt kuranlar veya yönetenler, örgütün yapısı, sahip bulunduğu üye sayısı ile araç ve gereç bakımından amaç suçları işlemeye elverişli olması halinde... üye sayısının en az üç kişi olması gerekir" bu gerekçeler birlikte ceza infaz kurumlarında organize suç örgütü üyeliğinden hüküm giyenlerin açık ve denetim hakkında bilgi vereceğiz. 7242 sayılı kanun öncesi ve sonrası olarak iki şekilde inceleyeceğiz.
7242 sayılı kanun öncesinde:
Organize suç örgütüne mensup hükümlüler açık ceza infaz kurumuna ayrılmayı hak kazandığı takdirde denetimli serbestlik sisteminden faydalanabilmektedirler. Örgütlü suçlardan hüküm giyenler mensup olduğu örgütten ayrılma yönünde idare ve gözlem kurulu tarafından karar verilenler koşullu salıverilme tarihine 1 yıl kala açık ceza infaz kurumuna ayrılmakta ve akabinde denetimli serbestlikten faydalanabilmekteydi. Örgütten ayrılmayanlar bu haklardan faydalanamamaktadırlar.
7242 sayılı kanun sonrası:
7242 sayılı kanun ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanuna eklenen Geçiçi 6/1. Madde ile 30 Mart 2020 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından; 26 Eylül 2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kasten öldürme suçları (madde 81, 82 ve 83), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu (madde 87, fıkra iki, bent d), işkence suçu (madde 94 ve 95), eziyet suçu (madde 96), cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104 ve 105), özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçlar (madde 132, 133, 134, 135, 136, 137 ve 138), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12 Nisan 1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bir yıl” lık süre, “üç yıl” olarak uygulanır.
Bu madde ile suç tarihi 30 Mart 2020 tarihinden önce olanlar için yukarıda belirten suçlar (cinsel, uyuşturucu, adam öldürme, yaralama,) terör suçları hariç olmak üzere ve yukarıda belirtilen suçlar ile birlikte işlenmediği takdirde koşullu salıverilmesine 3 yıl kala denetimli serbestlik sisteminden faydalanmaktadır.
Sonuç olarak:
TCK 220 suçu ile birlikte örnek olarak 141, 142, 149, 151... Gibi yukarıda belirtilmeyen suçlar ile beraber hüküm aldıysa koşullu salıverilmesine 3 yıl kala denetimli serbestlikten faydalanabilmektedir. Uygulama açısından bazı kurumlar Açık Ceza İnfaz Kurumları Ayrılma Yönetmeliği'ne göre işlem yapıldığı ayrıca 5275 sayılı kanunun geçici 9/6 Maddesi gereğince 2 yıl kala işlem yapıldığı ve bunun için örgütten ayrılma yapılmaktadır.
Öncelikli olarak uygulama biçimi bakımından Anayasa - Kanun - Kanun Hükmünde Kararname- Yönetmelik - Genelge - Yönerge olduğuna göre kanun ile verilen hakkında yönetmelik maddesine dayandırılarak verilemeyeceği kanuna aykırıdır.
Kanun ile verilen hakkın yönetmelik maddesine dayandırılarak verilmemesinde hukuka uygunluk yoktur. Kurum uygulamalarına karşı infaz hakimliğine itiraz hakkı bulunmaktadır
7242 sayılı kanun öncesinde:
Organize suç örgütüne mensup hükümlüler açık ceza infaz kurumuna ayrılmayı hak kazandığı takdirde denetimli serbestlik sisteminden faydalanabilmektedirler. Örgütlü suçlardan hüküm giyenler mensup olduğu örgütten ayrılma yönünde idare ve gözlem kurulu tarafından karar verilenler koşullu salıverilme tarihine 1 yıl kala açık ceza infaz kurumuna ayrılmakta ve akabinde denetimli serbestlikten faydalanabilmekteydi. Örgütten ayrılmayanlar bu haklardan faydalanamamaktadırlar.
7242 sayılı kanun sonrası:
7242 sayılı kanun ile 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanuna eklenen Geçiçi 6/1. Madde ile 30 Mart 2020 tarihine kadar işlenen suçlar bakımından; 26 Eylül 2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun kasten öldürme suçları (madde 81, 82 ve 83), üstsoya, altsoya, eşe veya kardeşe ya da beden veya ruh bakımından kendisini savunamayacak durumda bulunan kişiye karşı işlenen kasten yaralama ve neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçları, neticesi sebebiyle ağırlaşmış yaralama suçu (madde 87, fıkra iki, bent d), işkence suçu (madde 94 ve 95), eziyet suçu (madde 96), cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlar (madde 102, 103, 104 ve 105), özel hayata ve hayatın gizli alanına karşı suçlar (madde 132, 133, 134, 135, 136, 137 ve 138), uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti suçu (madde 188) ve İkinci Kitap Dördüncü Kısım Dördüncü, Beşinci, Altıncı ve Yedinci Bölümünde tanımlanan suçlar ile 12 Nisan 1991 tarihli ve 3713 sayılı Terörle Mücadele Kanunu kapsamına giren suçlar hariç olmak üzere, 105/A maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bir yıl” lık süre, “üç yıl” olarak uygulanır.
Bu madde ile suç tarihi 30 Mart 2020 tarihinden önce olanlar için yukarıda belirten suçlar (cinsel, uyuşturucu, adam öldürme, yaralama,) terör suçları hariç olmak üzere ve yukarıda belirtilen suçlar ile birlikte işlenmediği takdirde koşullu salıverilmesine 3 yıl kala denetimli serbestlik sisteminden faydalanmaktadır.
Sonuç olarak:
TCK 220 suçu ile birlikte örnek olarak 141, 142, 149, 151... Gibi yukarıda belirtilmeyen suçlar ile beraber hüküm aldıysa koşullu salıverilmesine 3 yıl kala denetimli serbestlikten faydalanabilmektedir. Uygulama açısından bazı kurumlar Açık Ceza İnfaz Kurumları Ayrılma Yönetmeliği'ne göre işlem yapıldığı ayrıca 5275 sayılı kanunun geçici 9/6 Maddesi gereğince 2 yıl kala işlem yapıldığı ve bunun için örgütten ayrılma yapılmaktadır.
Öncelikli olarak uygulama biçimi bakımından Anayasa - Kanun - Kanun Hükmünde Kararname- Yönetmelik - Genelge - Yönerge olduğuna göre kanun ile verilen hakkında yönetmelik maddesine dayandırılarak verilemeyeceği kanuna aykırıdır.
Kanun ile verilen hakkın yönetmelik maddesine dayandırılarak verilmemesinde hukuka uygunluk yoktur. Kurum uygulamalarına karşı infaz hakimliğine itiraz hakkı bulunmaktadır
