SİMYACI - KİTAP ÖZETİ
Herkes kişisel menkıbesinin peşinden gider ve evren onun aradığını bulmasına yardımcı olmak ister.
Santiago bir çobandı. Koyun sürüsü vardı. Bir gün sürüsüyle birlikte yıkık dökük harabeye girdi. Elindeki kitabı başının altına koydu ve uykuya daldı. Uyandığında erken uyandığını düşündü çünkü geçen gördüğü düş yine tamamlanmadan uyanmıştı ve bundan sonra daha kalın kitaplar alacaktı çünkü daha rahat yastık olurdu.
Koyunlarını kırpmaya götürdü o sırada yanına tüccarın kızı geldi birlikte sohbet ettiler. Çoban, kızın bir çoban nasıl bu kadar bilgiye sahip olur diye düşüneceğini tahmin etti. Babası onun rahip olmasını istemişti. Ama o dünyayı gezmek istediğini bu yüzden çobanlık yapmak istediğini söylemişti. Santiago tüccardan parayı aldıktan sonra tüccarın kızıyla tekrar buluşmak için gün saymaya başladı. Tepede oturduğu bir gün kitap okurken yanına bir yaşlı geldi. Ve düşünü gerçekleştirmek için hazinenin peşinden gitmesi gerektiğini söyledi. Yaşlı aslında bilge kraldı.
Çoban giderse tüccarın kızının onu unutacağını düşündü ama hazinesi için Mısır’a giderse hem kişisel menkıbesini gerçekleştirmiş olacak hem de yeni yerler görecekti. Koyunlarını sattı ve yola koyuldu. Büyücüye gitti, büyücü hazineyi bulursa onda birini alacağını söyledi. Hazine hakkında başka bilgi vermedi. Santiago kervanla birlikte yola koyuldu.
Bir İngilizle, Simyacıyla karşılaştı. Hayatının aşkı Fatimayı buldu burada. Ya hazineyi bulmak için yoluna devam edecekti ya da Fatima’nın yanında kalacaktı. Fatima bir çöl kadınıydı ve onu her zaman beklerdi. Türlü badireler aslında onu kişisel menkıbesine daha çok yaklaştırıyordu. Çünkü evren kişisel menkıbeye ulaşması için her şeyi yapardı. Hazinesi bulan Santiago artık Fatima’nın yanına gidebilirdi.
