FİZYOTERAPİ'DE BANTLAMA TEKNİĞİ
Bantlama tekniğinin temelleri birkaç yüzyıl öncesine gitmektedir. Başlarda sporcuların daha aktif olmaları ve sporda devamlılıklarının sağlanması için kullanılmıştır. Günümüzde fizyoterapistler tarafından kullanılan bantlama tekniği sık sık tercih edilmektedir. Genellikle tedaviye ek olarak kullanılır. Türkiye'de kinozya bant ismiyle kullanılır.
Rengi hasta ve terapistin tercihine bırakılmıştır. Hastanın değerlendirilmesi sonucu durumuna göre uygulanacak bölge ve teknik belirlenir. Egzersizi desteklemek, ağrıyı azaltmak, yumuşak dokuyu pozisyonlamak, eklem mobilitesini arttırmak gibi amaçlarla uygulanır. Bunlar haricinde hastaya psikolojik olarak da faydası vardır. Plasebo etkisiyle ağrının daha hafif hissedilmesini sağlar.
Spor fizyoterapisin de ise yaralanmayı önlemek, aktif hareketi sağlamak, spora göre konum sağlamak, hareketi kısıtlayarak yaralanmaları önlemek gibi amaçlarla kullanılır. Kinezyobant bazı hastalarda alerjik reaksiyonlara yol açabilir. Bu nedenle hastalara uygulanmadan önce küçük bir bölgeye uygulanması önerilir. Bantın su geçirme özelliği vardır, bantla birlikte banyo yapılabilir.
Bantın 4-5 saat ciltte kalması önerilir. Uygulama yapıldıktan sonra bölgede kızarıklık, karıncalanma gibi bulgular varsa bant çıkarılır. Uygulanan bölge temiz olmalı, kıl olmamalı, ıslak ve nemli olmamalıdır. Açık yara üzerine uygulama yapılmamalıdır.
Uygulanan bölge gergin pozisyona alınarak uygulama yapılır. Bant bölgeye uygun kesildikten sonra yapışkan kısma el değmemelidir. Kenarları yuvarlak biçimde kesilir ve istene etkiye göre gerginlik verilerek uygulanır. Kesinlikle tamamen gergin sarılmamalıdır.
Üst üste bantlama yapılabilir ama devamlı bantlamadan kaçınılmalıdır.Bantama direk cilt üzerine yapılmalıdır. Bantın hava almaması gerekir. Her bölgeye uygun bantlama tekniği vardır. Omurga bölgesine uygulanırken daha hassas ve dikkatli davranılması gerekir.
İlk uygulamada sonrasında hastada etki gözlenmediyse tekrar kullanım önerilmez.
