Cezaların toplanması, içtima kararı

Hükümlüler arasında tabiri caizse cerrahi içtima olarak bilinen birden fazla cezaların toplanması ve akabinde infaz edilmesi işlemine içtima denmektedir. Cerrahi içtima demenin hukuki olarak herhangi bir ifade etmemektedir.

İçtima kararı 7242 sayılı kanun öncesinde asliye ceza mahkemeleri ve ağır ceza mahkemeleri yetkili iken 7242 sayılı kanun sonrasında 1 Eylül 2020 tarihinden itibaren içtima kararlarında ve infaz ile ilgili kararlarda infaz Hakimlikleri tarafından alınacaktır.
Cezalar 01 Haziran 2005 tarihinden sonra işlenen suçlar 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfaz Hakkında Kanunun 99. Maddesinde belirtildiği üzere; "Bir kişi hakkında hükmolunan her bir ceza diğerinden bağımsızdır,  varlıklarını ayrı ayrı korurlar. Ancak, bir kişi hakkında başka başka kesinleşmiş hükümler bulunur ise, 107.maddenin uygulanabilmesi yönünden infaz hâkimliğinden bir toplama kararı istenir. (Ek cümle:14 Nisan 2020 tarih 7242 / 42 md.)

Adli para cezasından çevrilen ve ceza infaz kurumunda infaz edilme aşamasına gelen hapis cezaları da toplama kararına dahil edilir. " 7242 sayılı kanun ile adli para cezalarından çevrili hapis cezaları da içtimaya dahil edilecektir. Mahkemeler 765 sayılı kanunun 73. Maddesi kapsamında içtima kararı verirken yani 2005 öncesi suçlar bakımından içtima kararı alınırken duruşmalı olarak yapılmakta 2005 sonrası içtima kararı alınırken kararı dosya üzerinden yapılmaktadır.

İçtima kararına hangi hakimliğin yetkili olduğunu 5275 sayılı kanunun 101. Maddesinde belirtilmiştir:
1) Cezanın infazı sırasında, 98 ilâ 100. maddeler gereğince mahkemeden veya infaz hâkimliğinden alınması gereken kararlar duruşma yapılmaksızın verilir. Karar verilmeden önce Cumhuriyet savcısı ve hükümlünün görüşlerini yazılı olarak bildirmeleri istenebilir.
2) (Değişik: 14 Nisan 2020 tarih 7242 / 44 md.) 99 uncu madde gereğince cezaların toplanması gerektiğinde bu hususta hüküm verme yetkisi, en fazla cezaya hükmetmiş bulunan mahkemenin bulunduğu yer infaz hâkimliğine, bu durumda birden çok infaz hâkimliği yetkili ise son hükmü vermiş olan mahkemenin bulunduğu yer infaz hâkimliğine aittir.

En fazla cezanın;
a) Yargıtay tarafından ilk derece mahkemesi sıfatıyla verilmesi hâlinde Ankara infaz hâkimliğince,
b) Bölge adliye mahkemesi tarafından ilk derece mahkemesi sıfatıyla verilmesi hâlinde bölge adliye mahkemesinin bulunduğu il infaz hâkimliğince,
c) Bölge adliye mahkemesi tarafından duruşma açmak suretiyle verilmesi hâlinde ise hükmü kaldırılan ilk derece mahkemesinin bulunduğu yer infaz hâkimliğince, bu hususta karar verilir.
(3) (Değişik:2 Temmuz 2017 tarih 7035/24 md.) Bu madde uyarınca verilen kararlara karşı itiraz yoluna gidilebilir.

Cezalar toplandıktan sonra 5275 sayılı kanunun 107 ve 108. Maddesinde belirtilen infaz süreleri kapsamında koşullu salıverilme süreleri göz önünde bulundurularak infazı yapılmaktadır. Örneğin 100 yıl adli hırsızlık suçundan hükmü bulunan kişinin ceza infaz kurumunda geçireceği süre 28 yıldır.

Bazı cezalar ise toplanmaya dahil edilememektedir. İkinci kez mükerrir ilamlar, koşullu salıverilmenin geri alınması cezalarının toplanmamasının nedeni hükümlünün diğer cezaları ile toplanması halinde açık ceza infaz kurumu ve denetimli serbestlik sisteminden faydalanamamaktadır. Bu da hükümlünün aleyhine sonuç doğuracağından bu cezalar ayrı infaz edilir. Ayrıca disiplin ve tazyik hapis cezaları da toplanmaz. (adalet.tv / özel haber)